1. “คนดูแล” สำคัญไม่แพ้ผู้ป่วย
“โดยธรรมดาแล้ว เรามักจะสนใจว่าคนไข้จะเป็นอย่างไร ความรู้สึกนึกคิดจะเป็นอย่างไร การรักษาจะกระทบกับต่อชีวิตเขาไหม แต่หลายครั้งที่เราลืมนึกไปว่าคนที่ดูแลก็มีความเครียด แล้วก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน ตอนที่วินิจฉัยส่วนใหญ่ ประมาณเกินครึ่งหนึ่ง คนที่เป็นผู้ดูแล ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่พี่น้องหรือว่าจะเป็นสามีภรรยาจะรู้สึกว่า ทำไมเราถึงไม่รู้ว่าเขาเป็นมะเร็ง หรือทำไมถึงไม่ได้พาเขาไปตรวจตั้งแต่แรก ก็จะเกิดความรู้สึกผิด” ดังนั้นคุณหมอแนะนำว่าผู้ดูแลไม่ควรโทษตัวเอง แต่ต้องดูแลรักษาสุขภาพไปพร้อมๆ กับการดูแลผู้ป่วยด้วย
2.คนดูแลพยายามอย่าดราม่า
“ถ้าคนดูแลไปหาผู้ป่วยด้วยอารมณ์ที่เศร้าสร้อย ผู้ป่วยจะรู้สึกว่า โอ้โห เราแย่นะ เราเป็นภาระ มันเป็นเรื่องปกติมากเลยค่ะที่เราจะมีอารมณ์เศร้าเมื่อเห็นคนที่เรารักไม่สบาย ก็ขอให้ปลีกตัวออกไปก่อน ไปทำอารมณ์ให้ดีก่อน จุดสำคัญที่สุดที่หมอเน้นก็คือว่า ต้องยอมรับความจริงตามสภาพความเป็นจริง ไม่น้อยไป หรือมากไป คุยกับคุณหมอตรงๆ แล้วพอวางแผนรักษา จะเกิดอะไรขึ้นก็สู้ไประหว่างทาง จนสุดท้ายถ้าได้ผลดี เราก็ชนะ แต่ถ้าเกิดว่ากรณีที่ไม่ได้ผลดี เราก็สู้เต็มที่แล้ว เมื่อเราสู้เต็มที่แล้วก็ไม่ต้องรู้สึกผิดครับ”